वीर बालदिवस कथाकथन क्रमांक ०२ -मला काय आनंदित करते?|veer bal divas nimmit katha kathan 02 mala kay aanadit karte?
वीर बाल दिवस हा भारतात दरवर्षी २६ डिसेंबरला साजरा केला जातो. हा दिवस गुरु गोविंदसिंग यांचे दोन लहान सुपुत्र, साहिबजादा जोरावरसिंग आणि साहिबजादा फतेहसिंग यांच्या अतुलनीय बलिदानाची आठवण म्हणून साजरा केला जातो.
१७०५ साली, या दोन्ही बाल वीरांनी आपला धर्म आणि नीतिमूल्यांसाठी अत्यंत धैर्याने आणि निष्ठेने आपले जीवन दिले. ते फतेहगड साहिब येथे शत्रूच्या छळाला बळी पडले, पण त्यांनी आपला धर्म सोडण्यास नकार दिला. त्यांच्या या बलिदानामुळे संपूर्ण मानवजातीला प्रेरणा मिळते.
पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांनी २०२१ मध्ये घोषणा केली की २६ डिसेंबरला वीर बाल दिवस म्हणून ओळखले जाईल. या दिवसाचे उद्दिष्ट म्हणजे देशातील तरुण पिढीला शूरता, निष्ठा आणि धर्मासाठी त्याग यांचे महत्त्व पटवून देणे.
{tocify} $title={Table of Contents}
veer bal divas nimmit katha kathan mala kay aanadit karte?02
मला काय आनंदित करते?
आनंद, हा शब्द साधा वाटला तरी त्यामध्ये कितीतरी भावना, आठवणी आणि सुंदर क्षण दडलेले असतात. माझ्या आयुष्यात असं काही आहे, जे मला असंवेदनशीलपणे आनंद देतं, त्या गोष्टी मांडताना मी आपलं हृदय उघडून सांगू इच्छितो.
माझं घर. माझं घर म्हणजे माझ्या कुटुंबाचा किल्ला, जिथे प्रेम आहे, जिथे समज आहे, जिथे सगळं एकत्र आहे. मला सर्वात जास्त आनंद त्याच घरात असतो. शाळेची सुट्टी झाली की, आईच्या कुंडलीतलं घराचं गरम गरम जेवण, बाबा जेव्हा गप्पा मारतात आणि आम्ही एकत्र बसून खेळतो, त्यामध्ये खूप आनंद आहे. मला असं वाटतं की प्रत्येक गोष्ट आईच्या हसऱ्या चेहऱ्यावरून, बाबा यांच्या लाडामध्ये सापडते.
आणि दुसरी गोष्ट, जी मला खूप आनंद देते, ती म्हणजे माझे मित्र. शाळेतल्या वर्गात किंवा आपल्या गल्लीत, मला त्यांच्याबरोबर वेळ घालवताना खूप मजा येते. शाळेत जेव्हा मी असं एखादं महत्त्वाचं काम पूर्ण करतो आणि तो आनंद माझ्या मित्रांबरोबर शेअर करतो, तेव्हा काहीतरी वेगळंच मिळाल्यासारखं वाटतं. त्यांचे हसू, त्यांची साथ आणि आम्ही एकत्र हसत, खेळत असतो. आम्ही एका छोट्या आनंदाच्या दुनियेत हरवून जातो.
पण एक गोष्ट अशी आहे, जी मी खूप वेळा समजून घेत नाही, तो म्हणजे आईची आठवण. आईच्या हातचं जेवण, तिची थोडीशी चिंता, तिचं आपल्या कामात हरवलेलं रूप... मला कधी कधी ते खूप मिसिंग होतं. आणि म्हणून, आईचं कौतुक करण्याचा एक तरी छोटासा क्षण मिळावा असं वाटतं. मी काय करू, की तिच्या चेहऱ्यावर त्या छोटीशा आनंदाची छटा दाखवू शकतो? तिच्या चेहऱ्यावर एक वेगळाच आनंद असतो, जो तिने माझ्यासाठी दिलेल्या संघर्षात दिसतो.
माझे आजोबा आणि आजी. हे दोन शब्द एकत्रित घ्या, आणि माझ्या चेहऱ्यावर थोडं हसू येतं. माझे आजोबा आज मला खूप आठवतात. त्यांची हसतमुख वाणी, त्यांचे शांतपण, त्यांचे झोपताना मला गोंधळ घालणारे शब्द. त्यांच्या कडून सांगितलेल्या गोष्टी मी कधीच विसरू शकत नाही. कधी कधी, ते ज्या विश्वासाने काही सांगतात, तेव्हा वाटतं की त्यांच्याशी बोलत राहणे हेच खरे आनंदाचं आहे. त्यांना वाटतं की मी मोठा होईल, पण त्यांचं मला एक छोटंसं स्मरण असं आहे की, "प्रेम, धैर्य आणि विश्वास असायला हवा."
पण सगळ्यात जास्त आनंद, जो मला मिळतो, तो म्हणजे सहलीत जाण्याचा. दरवर्षी उन्हाळ्यात, मी आणि माझे कुटुंब सहलीला जातो. समुद्रकिनाऱ्यावर चालणे, लाटांमध्ये खेळणे, उन्हाट सूर्याची किरणं उमठताना पाहणे, हे सर्व एक वेगळा सुखद अनुभव असतो. त्या सहलीत, मी एका नवीन विश्वात प्रवेश करतो जिथे फक्त आनंद आणि प्रेम आहे. एकमेकांबरोबर हसणं, गाणं गाणं आणि नवं काहीतरी शिकणं.
कधी कधी असं वाटतं की प्रत्येक क्षण एक नवा अनुभव देऊन जातो. पण आपल्याला त्या क्षणाची महत्त्वता कधीच समजत नाही, तो क्षण हसत हसत निघून जातो. त्यासाठीच, माझ्या जीवनात त्या छोट्या आनंदांना महत्व देऊन जगायला पाहिजे. एकाच दिवसात हसण्याचं कारण शोधा, एकाच दिवसात वेगळं शिकण्याचं कारण शोधा आणि त्या सगळ्या गोष्टींमध्ये आनंद शोधा. त्याच आनंदानेच जीवन भरून राहते.
आणि सर्वात शेवटी, मला हे सांगायला हवं की "आनंद म्हणजे फक्त हसू आणि गाणं नाही, त्यात दडलेली आहे ती शांति, प्रेम आणि एकमेकांमध्ये असलेला विश्वास."
निबंध व कथा कथन संग्रह
| मला काय आनंदित करते? | माझे भारतासाठी स्वप्न |
|---|---|
| वीर बालदिवस कथाकथन ०१ | वीर बालदिवस कथाकथन ०१ |
| वीर बालदिवस कथाकथन ०२ | वीर बालदिवस कथाकथन ०२ |
| वीर बालदिवस कथाकथन ०३ | वीर बालदिवस कथाकथन ०३ |
| मला काय आनंदित करते? | माझे भारतासाठी स्वप्न |
|---|---|
| वीर बालदिवस निबंध ०१ | वीर बालदिवस निबंध ०१ |
| वीर बालदिवस निबंध ०२ | वीर बालदिवस निबंध ०२ |
| वीर बालदिवस निबंध ०३ | वीर बालदिवस निबंध ०३ |